Lees het originele interview van de Delft op Zondag hier:
https://www.delftopzondag.nl/nieuws/algemeen/94045/hoe-gaat-het-met-rory-van-der-kraan-
Hoe gaat het met je?
‘Het gaat goed, ondanks corona. Zowel privé als met mijn werk. Ik ben twee jaar geleden getrouwd met ..., wij hebben geen corona gehad. Ik mag gelukkig ook nog werken. Ik werk al 10 jaar in een bakkerij in Den Haag en geef daar leiding aan mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Dat is ontzettend leuk en dankbaar werk. Je ziet die mensen onzeker binnen komen, maar al heel snel groeien. Zeventig procent van onze klanten is horeca, we zijn dan ook blij dat zij vanaf komende week weer opengaan.’
Wanneer is je sportieve carrière begonnen?
‘Ik ben bij BEC begonnen toen ik zo’n 6 jaar oud was. Mijn opa, oom en vader hebben bij BEC gespeeld, dus het was logisch dat ik ook daar naartoe ging. Bij BEC heb twee jaar gespeeld, toen ben ik naar Delfia gegaan. Bij Delfia ben ik begonnen in de E4, maar daarna altijd in de hoogste jeugdelftallen gespeeld. Na de B1 ben ik gestopt. Ik had toen geen fijne trainer en ik vond stappen ook leuk. Uiteindelijk heb ik drie jaar niet gevoetbald. Toen werd ik door Manfred Koenen, André den Os en Jeffrey de Jong, jongens waarmee ik in de jeugd had gespeeld, gevraagd om weer bij Delfia te komen spelen.’
Kwam je direct in het eerste?
‘Nee, zeker niet. Ik ben in het tweede begonnen en het heeft wel zo’n vijf jaar geduurd voordat ik basisspeler werd. We hadden toen geen grote selectie, vaak speelde ik eerst mijn wedstrijd in het tweede elftal om ‘s middags plaats te nemen op de bank bij het eerste elftal. Alex Scholte was de trainer en hij zei weleens dat ik de beste speler van het tweede was, maar de slechtste van het eerste. Die eerlijkheid van hem kon ik wel waarderen, ik wist waar ik aan toe was. Pas toen Chris Jansen trainer werd heb ik een basisplaats gekregen.’
‘Later ben ik ook nog anderhalf jaar bij dvv Delft geweest, samen met Elgar Halbe en Michel van der Vlist. Delft was net gepromoveerd naar de Tweede Klasse. We degradeerde niet, maar werden soms helemaal gek getikt. Ik merkte dat het niveau net een stapje te hoog was. Ik ben begonnen in het eerste elftal, maar kwam in het tweede elftal terecht. De groep bij Delft was superleuk, toch ben ik in het tweede seizoen na een half jaar naar Delfia teruggegaan. Ik mocht een half seizoen alleen maar trainen, maar zo leerde ik de selectie bij Delfia kennen. Ondertussen speelde Frank en John Gelauf, Patrick Key en Jedsel Markes er en stond er een goede groep.’
Hoogtepunten meegemaakt?
‘De kampioenschappen van het eerste en tweede elftal, op dezelfde dag bij Full Speed behaald, zal ik nooit vergeten. Later promoveerden wij via de nacompetitie in een wedstrijd tegen DWO, dat werd ook zo’n een heuglijke dag. De nacht ervoor is de dochter geboren van Elgar Halbe, hij is een goede vriend.’
Wat voor type speler was je?
‘Iemand die het van hard werken moest hebben. Wel met een goede pass. Ik heb op bijna alle denkbare posities gespeeld, want ik was allang blij dat ik mocht voetballen. Al speelde ik het liefst op het middenveld. Ik heb het nog lang volgehouden, ik ben pas op mijn zesendertigste bij het eerste elftal gestopt. Het is wel treurig hoe het Delfia is vergaan.’
Wat doe je nu nog?
‘Ik speel in het combinatieteam van Full Speed-Delfia, wat heel leuk is en heb voorlopig geen plannen om te stoppen.’ (RvD)
